Clueless: My Revelations: d tHĩngŻ ĩ do wėn ĩM ?ĩnLüv..

Friday, September 22, 2006

d tHĩngŻ ĩ do wėn ĩM ?ĩnLüv..

MOOD: reminiscent..
MUSIC: Pag-Ibig - Kitchie Nadal

As much as i wanna blah blah blah about our family night out last Wednesday night *Ma's 57th birthday celebration*, after reading, for the nth time, my blog *past & present*, Irish', and Kai's, i was inspired to write about how i am, when ?in loved.:D

I took up a subject again, after it has been given credit already. Biro mo. Transferee ako sa school. May mga subjects ng credited from the former school. Tapos Divine was enrolled in the subject. Hala sige. Take two ako, kahit di naman bagsak. Hehehe.

I took a longer route going home. I live in Bicutan, he lives in Sucat *both in Paranaque*. Pero ang gawain ko, sasabay ako hanggang Sucat. Tipong, longer quality time. Di naman ako masyadong mapapalayo. Ang kaso, pagsakay namin ng jeep, unang stopover, Bicutan, bago Sucat. Pwede naman akong dun na lang bumaba. Parehong trike na lang naman ang last ride ko eh. Tsk tsk tsk.:D

I braved the heat to buy grad gift. Eto yun eh. Summer na nun, as in scorching hot ang panahon. Tapos, graduation rites na nina JJ later that afternoon. Wala pa akong gift. Ang ginawa ko, kinaladkad ko bestfriend ko. Habang angkas ako ng bisikleta niya, inikot namin ang bayan, para makakita ng maireregalo. A couple of times, nakasalubong pa namin siya, naka-scooter, pero siyempre, para di kami mapansin, lusot-lusot na lang kami sa mga eskinita. Haaay. Kaloka. 30 minutes bago mag-12, nakakita rin ako ng matinong white shirt for him.:)

I'm sick and i don't mind. As long as i get to see him. As long as i can be with him. As long as i can make him happy. Haaay. Backseat talaga ang health ko, when i get hit by the love bug. Hehehe.:D

I got jealous over some of my friends. E pano naman kasi, mas malaki at ang naibigay na atensyon sa kanila, kesa sa akin. Tapos, looking back, maiisip ko, ang babaw at walang basehan yung pagseselos ko. Added to that, wala naman akong right in the first place.

I actually enjoyed metal music. Nagpa-burn pa nga ako sa ng CD eh, puro metal. In fairness, na-appreciate ko yung music *kung music ngang matatawag*, kahit pa sabihing for a limited period lang. I actually enjoyed I Miss You Love (Silverchair) and Remedy (Abandoned Pools).

I came to love OPM songs. I actually have a playlist na puro OPM lang. May naging favorite nga ako for some time eh. Feeling ko kasi, theme song ko. Napapailing na lang friends ko sa choice of music ko. Wala na akong paki that time. Kanya-kanyang trip lang. Hehehe.

I got drunk over them. On different occasions naman, hindi isang bagsakan ang pagpapakalango. And the drinking session all happened because i was broken-hearted. Sobrang nasaktan din naman kasi ako, and although i've often said na di nasasagot ng pag-inom ang problema't sakit na dinadala ko, ayun. Go ako sa paglagok ng kung ano. Only to realize a few hours later, mas grabe pa yung sakit ng ulo ko after, dahil sa hangover.:D

I was able to write several poems. May progression nga eh. Basta, i wrote what i felt that time. Kung hindi man sa blog entries, sa tula ko rin nailalabas yung mga kinikimkim kong damdamin. Poetic ang lola mo pag inlababo.:)

I offered to write essays and papers and projects and all. Anything for love, ika nga. Kahit magkanda-duling duling na ako sa dami ng words. O kaya magkanda-puyat puyat na ako para lang makatapos ng isang matinong paragraph, okay lang. Kahit nauubusan na rin ako ng English na pwedeng magamit, sige pa rin. Para lang sa taong mahal ko. Haaay! Life. Para talagang buhay.

I set up blog account. Kasi nga naman, di ko masabi ng harap-harapan sa taong mahal ko kung ano tunay kong nararamdaman, lahat idinaan ko sa blog. Yung saya. Sakit. Yung pagkalito, pagkabigo, at kung ano pang anek-anek na kaakibat ng pagmamahal. Lahat. *tapos, after six months or so, bigla akong magre-reminisce, matatawa na lang ako* Ang drama naman kasi pala ng lovelife ko. Hahaha.

So there. Nagkakaganyan ako pag inLove. Kung ano ano ang nagagawa. Yung iba, kinda s2peed na. Yung iba, silly. Tapos ngayon, habang iniisa-isa ko itong mga ito, natatawa nga ako sa sarili ko eh. Tipong, "ganito pala ako.." ang dating sa akin. Hahaha. 48 million years nga, bago ko matapos ito, kasi, sa tuwing may maiisip ako, reminisce muna, bago type. Ewan ko rin kung buo nga ba 'to. Kung may nakalimutan man ako, remind me. Hehehe. Leave a comment na lang.

i've been Tin Nolasco at 19:42

2 read and shared

at Mon Sep 25, 12:30:00 PM 2006,
Anonymous had this to say

galing naman blog entry recall ba ito? nakakatuwa naman yung mga past entry mo pala anyways I only get the chance to read the recent entries. Kung iisipin mo noh dami ka na rin pinagdaanan dami ka na rin naisulat ahehehe most especially sa blog mo. tagal na rin pala implemented ng blog biruin mo yun. ahahahaha
at Tue Sep 26, 04:18:00 PM 2006,
Anonymous had this to say

I took up a subject again, after it has been given credit already. >> onga.. hahaha.. sayang money pero syempre masaya ka naman.. hehehe

I took a longer route going home. >> eto talaga masaya.. kasama mo pa nga ako dito di ba..

I got jealous over some of my friends. >> hmmmm.. nako.. hahaha.. oo, at isa nga ako sa pinagselosan mo.. hehehe

I offered to write essays and papers and projects and all >> hala kahit natatake for granted na.. sige pa din.. hehehe

I was able to write several poems. >> oo naman, dami mo din nagawang poems..

may nakalimutan ka.. nanglilibre ka para lang makasama mo yung love mo.. or nanlilibre kapag may magandang nangyari sayo kahit pa mababaw lang talaga.. hehehe =)